Art Show Creative Factory Factory Creation

van 21 mei 2024 tot en met 04 juni 2024

Jean-Paul Govaerts is een Turnhoutse kunstenaar. Hij studeerde aggregaat Plastische Kunsten te Hasselt en was leraar Plastische Opvoeding in Turnhout en omstreken.

Hij volgde opleiding schilderen bij Paul Verbeek (directeur Masereelcentrum) en bij Walter Vilain (pupil en persoonlijk vriend van Paul Delvaux).

Verder studeerde hij 6 jaar aan de Academie voor Schone Kunsten Turnhout en volgde les bij Jhan Paulussen. Hij specialiseerde zich in keramiek, grafiek en monumentale kunsten en verdiende verschillende onderscheidingen waaronder een zilveren stadsmedaille voor keramiek en een gouden stadsmedaille voor grafiek.

Nam verder deel aan groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland en stelde ook diverse keren individueel tentoon.

Werken van hem zijn in het bezit van de Belgische staat, in het buitenland en bij privéverzamelingen.

In 1978 richtte hij samen met Cyriel van den Heuvel en Marc Vandendriessche de vzw 'Creative Factory, Factory Creation' op. Naast het individuele artistieke werk werd hier de nadruk gelegd op het groepswerk, voornamelijk geïnspireerd op conceptuele kunst en performances. De samenwerking met Erik Antonis in het bijzonder, zorgde voor boeiende projecten zowel in Turnhout als daarbuiten.

Toch bleef het ambachtelijke zoals tekenen, schilderen, grafiek, keramiek…enz sterk aanwezig in zijn persoonlijk werk. Dit resulteerde in realistische schilderijen en tekeningen die door hun klassieke moderniteit passen in de hedendaagse herontdekking van de figuratieve schilderkunst.

Ook het nieuwe tentoongestelde werk gaat hierop verder en trekt deze lijn door.

WAT WORDT ER TENTOONGESTELD

Jean-Paul Govaerts toont in deze tentoonstelling recente schilderijen waar hij ingaat op indrukken en emoties, eigen aan onze bizarre, absurde tijd, waarbij een vorm van groepsangst parallel loopt met een schijnbaar individuele zelfzekerheid. M.a.w. waar het sociale groepsverband toch niet los kan gezien worden van het steeds schrijnender individualisme welk zorgt voor een onbezonnenheid en apathie tegenover deze absurde wereld. Deze invalshoek resulteert in een 10-tal grote olieverfschilderijen die hierdoor sinister aanvoelen door kleurgebruik, compositie en vorm. De mise-en-scènes zijn soms theatraal waardoor de 'bühne van de menselijke psychologie' op een ietwat surreële wijze tot uiting komt. Er ontstaan dramatische scènes waarin figuren een symbool worden voor een suggestief idee dat op zijn beurt aanleunt bij de hedendaagse actualiteit.

De werken komen meestal tot stand vanuit een globaal idee, dat aangestuurd wordt door één of ander beeld dat door zijn picturale eigenschappen de aandacht opwekt en daardoor het creatieve denkproces in werking zet. Door combinatie en associatie van zulke beelden ontstaat een nieuw beeld. Er ontstaat dan sowieso een proces waarbij deze gevonden beelden een verlangen oproepen naar het pure schilderen. Tijdens dit schilderproces verdwijnt het fotorealisme en wordt de geschilderde versie een nieuwe werkelijkheid, gezien door de subjectieve visie van de schilder, waarbij de picturale kenmerken van de schilderkunst de overhand krijgen. Het epigone karakter van het fotorealisme valt hierbij weg.